Verhalen

boekverslag

De opdracht luidde: Schrijf een boekverslag over je boek uit de 1e periode.

 

Boekverslag De Engelenmaker

• Beschrijving van het boek:

  De auteur is Stefan Brijs en het titel van het boek is De engelenmaker. Het is boek is uitgegeven in 2005 bij de drukkerij Atlas in Amsterdam- Antwerpen en is 23 keer herdrukt.Het boek heeft geen pseudoniem of ondertitel.

  Het boek is voor het eerste keer uitgegeven in 2005.

  Er staat geen gedicht of citaat voorin het boek, maar wel recensies en de prijzen die het boek heeft gewonnen.

  Het boek is aan niemand voorgedragen.

  Het verhaal zelf heeft 432 bladzijdes maar er zitten ook nog 15 bladzijdes bij van een voorpublicatie van zijn boek: Post voor mevrouw Brombley.

  Het boek is een paperback uitgave en heeft een harde kaft met een paarse rug. Het boek heeft zwarte voor- en achterkant en de titel is in goudkleurige letters afgedrukt ook staat een afbeelding van een eicel op.

  Er zijn verder geen bijzonderheden te zien aan de omslag.

   

• Korte inhoud van het verhaal:

Het eerste deel speelt in het heden en vertelt hoe Doktor Victor Hoppe terugkomt in zijn geboorteplaats Wolfheim, een dorpje vlakbij het drielandenpunt. Met zijn hazenlip en zijn rode haren maakt hij een eigenaardige indruk. Hij heeft drie kinderen bij zich, die naar geruchten een spleet over hun hele gezicht hebben. De bewoners van Wolfheim moeten niets hebben van de rare dokter, maar na een aantal genezingen wordt hij toch geaccepteerd samen met zijn zoons. De kinderen lijken sprekend op elkaar, en hebben veel weg van hun vader. De kinderen heten Michaël, Rafaël en Gabriël, net als de aartsengelen. Toch is er iets mis met de kinderen, ze blijven klein en zijn vaak ziek, en net als hun vader tonen ze weinig emoties. De dokter huurt een huishoudster, Frau Maenhout, in. Frau Maenhout komt steeds meer te weten over de dokter en zijn kinderen.. Als Frau Maenhout bijna achter de waarheid is, die overigens erg schokkend blijkt te zijn, komt zij door een ‘’ongeluk’’ om het leven.

In het tweede deel, dat afwisselt tussen Victor Hoppes jeugd en zijn tijd na zijn studie, wordt duidelijk wat er met de dokter en zijn kinderen aan de hand is. Victor Hoppe heeft de eerste jaren van zijn leven als ‘debiel’ in een gesticht doorgebracht. De enige die gelooft dat hij niet debiel is, is Zuster Marthe. Zij leert Victor lezen en zij is dan ook de enige aan wie hij dat laat horen. Na een paar jaar haalt zijn vader hem uit het gesticht. Victor komt terecht op een internaat en daarna op de universiteit. Victor Hoppe heeft in die jaren bedacht dat men slecht of goed kon zijn, niet ertussenin. Victor Hoppe vergeleek zich dan ook veel met Jezus en merkte dat ze veel gelijkenissen hadden, maar hij blijkt een genie te zijn en studeert verder in embryologie. Hij verraste de wetenschap door jonge muizen te produceren. Hierna kreeg hij een baan op de universiteit in Aken, en daar kreeg hij geld om muizen te klonen, wat hem ook lukte, alleen later werd het project stopgezet nadat men op basis van zijn aantekeningen de kloning niet kon herhalen en Dokter Hoppe weigerde het te demonstreren. Daarna ging hij zelf verder en slaagde er uiteindelijk in zichzelf te klonen. Hier loog hij de draagmoeder voor, die hij een kind van zichzelf had beloofd. Rex Cremer, de stafarts van de universiteit, is de enige die weet wat er precies aan de hand is.

In het derde deel, weer het heden, komt Rex Cremer weer opnieuw in aanraking met Doktor Hoppe. Hij ontmoet ook zijn kinderen en Doktor Hoppe vertelt hem wat er mis is met de kinderen.. Dan komt ook de draagmoeder van de jongetjes haar ‘kinderen’ opzoeken, ze heeft spijt van haar beslissing ze niet te nemen. Maar als ze bij Doktor Hoppes huis aankomt is er al één dood, Michaël. Want dokter Hoppe heeft besloten ze niet meer eten te geven of nog aandacht aan hen te besteden, het experiment (het klonen) was immers mislukt en hij hield zich alweer met andere dingen bezig. Ze brengt de laatste dagen van hun leven met ze door, en als ze erachter komt dat de Dokter de kinderen, inmiddels was Rafaël ook al overleden, op sterk water had gezet had ze hem aangevallen en had hij haar uiteindelijk vermoord. Terwijl de dorpsbewoners de kruistocht van Jezus op de Vaalserberg (vlakbij het dorp) volgen, kruisigt Doktor Hoppe zichzelf. Hij eindigt aan het kruis (net zoals Jezus), terwijl het hele dorp sprakeloos toekijkt. Rex Cremer was ondertussen weer naar het huis van Dokter Hoppe teruggekeerd, en na het aanschouwen van de 3 jongens, Gabriël was nu ook gestorven, op het sterke water en de dode draagmoeder erbij niet aangekund. Hij had vervolgens het hele huis in brand gestoken, opdat niemand hier ooit achter kwam. Rex Cremer voelde zich namelijk verantwoordelijk voor het hele gebeuren. Toen hij zo snel als hij kon uit Wolfheim wegreed kreeg hij zelf een ongeluk waarbij ook hij om het leven kwam.

Commetaar:
Deze samenvatting heeft alles wat een samenvatting moet hebben, al hij is wat aan de lange kant. Maar dat kan ook bijna niet anders omdat het een vrij ingewikkeld boek is en je veel moet uitleggen om er iets van te snappen. De informatie die erin staat klopt met het beeld wat ik heb bij een samenvatting en de inhoud.

• Verklaring van de titel, motto, opdracht:

  De titel ‘De engelenmaker’ heeft 2 betekenissen. Ten eerste omdat het hoofdpersonage 3 kinderen ter wereld brengt op de dag dat ook de aartsengelen volgens de bijbel word geboren, hij noemt die kinderen ook naar die aartsengelen. Ten tweede omdat de gene in die tijd die abortussen pleegde, engelenmakers werden genoemd. (En ik het boek komen abortussen voor, op een niet al te vriendelijke manier soms).

  In het boek is geen motto.

   

• < >< >

  Plaats en ruimte

  Het verhaal speelt zich vooral af in het fictieve dorpje Wolfheim in Duitsland dat dicht bij het drielandenpunt ligt en bij de Universiteit van Aken. Het speelt zich niet af in een bijzonder milieu.

  Er is tijdens belangrijke gebeurtenissen in het boek een bepaalde sfeer die terugverwijst naar de Bijbel. Er zijn een paar gebeurtenissen in het boek die ook in de Bijbel voorkomen. Een zo een moment is als de Bedelvaart aankomt op de heuvel en er word beschreven dat er donkere wolken in de hemel verschijnen en ze ook zien dat Viktor zichzelf gekruisigd heeft dit gebeurd ook met een verhaal in de Bijbel.

  De sfeer aan het begin en aan het eind van het verhaal is heel anders. Naarmate het verhaald vordert lukken de experimenten en de kinderen beginnen rekenen en schrijven op hoog tempo te leren. Maar aan het einde van het verhaal, word het steeds slechter. Doordat Viktor zichzelf kruisigt, krijgt het een hele andere sfeer, bijna duister en droevig, maar ook weer goed door de allerlaatste bladzijde door het geboorte van het kind.

   

• Tijd

  Het verhaal speelt zich af tussen 1945 en 1990. Dit is heel duidelijk aangegeven omdat de schrijver overal tijdsnotatie instopt. Het is wel af en toe lastig te volgen omdat in deel II van het verhaal meerdere gebeurtenissen door elkaar lopen.

  Het verhaal duurt (1990 minus 1945 =) 45 jaar. Er zit vaak een tijdsverdichting en tijdsprongen in zoals tijdens de tijd dat hij op de basisschool zat, dit word in paar enkele zinnen samengevat.

  Het boek is opgedeeld in 3 delen. In deel 1 en 3 loopt chronologisch maar in deel 2 word er de hele tijd gewisseld tussen gebeurtenissen (aangegeven door ***).Ik zelf krijg niet het idee dat het echte flashbacks zijn omdat er geen van de verhalen ook echt nu afspelen. Het zijn verhalen over zijn verleden en hoe alles tot stand is gekomen. Het word duidelijk waarom in het verleden bepaalde beslissingen werden gemaakt door hem daardoor zit ook een zekere zin in van vooruitwijzing.

  Het begin van het boek is een Opening-in-de-handeling. Het begint midden in het verhaal, maar in deel 2 word er verteld wat en waarom het geen gebeurde wat er word verteld in de eerste zin. Ik denk dat de auteur deze opening heeft gekozen omdat het meer spanning brengt. Je gaat je meteen dingen afvragen en je word meteen meegetrokken in het verhaal.

  Het verhaal heeft geen proloog. Het verhaal heeft geen officieel aangegeven epiloog maar het laatste hoofdstuk (hoofdstuk 12) kun je zien als een epiloog. Hier worden de puntjes op de ‘i’ gezet en onbeantwoorde vragen beantwoordt.

  Het verhaal loopt goed door. Er zijn vrij wat hoogte en diepte punten, zoals het moment dat het lukte om de muizen te klonen en dat hij naar school mocht. En een paar dieptepunten zijn als zijn moeder sterft of op het moment als hij in het gesticht word gezet als hij daar helemaal niet thuis hoort.

  Het verhaal heeft een gesloten einde. Het verhaal is af en er komen geen grote vragen meer binnen in je hoofd.

   

• Thema en motieven

In dit boek gaat het thema vooral om de strijd tussen goed & kwaad en leven  & dood. Viktor word gelovig opgevoed en met een bepaald beeld van God en Jezus.  Hij denkt dat God kwaad doet en Jezus goed doet.  Hij creëert leven maar maakt het ook weer dood.   Motieven die ook een rol spelen in dit roman, zijn: abortus, kunstmatige bevruchting, het Roomkatholieke geloof en godsdienstwaanzin.

• Genre

Het boek is een psychologische roman over het creëren en beëindigen van leven. Ik herken dit genre aan de wat diepere betekenissen van de teksten dan andere boeken. (zoals de verwijzingen naar de Bijbel die je niet in een keer opvalt).

 

 

 

 

 

• Taalgebruik

Een fotokopie uit het boek:

In het boek zitten geen bijzondere schrijfwijzen waarmee je het zou kunnen onderscheiden met andere teksten. Er zitten wel af en toe eens Duitse woorden in. Het taalgebruik was niet heel moeilijk in het boek, maar het is ook geen kindertaal. Stefan Brijs maakt wel gebruik van langen zinnen in zijn boeken. Er zit jargon taalgebruik in zoals telomeren en andere medische termen, maar die worden vaak er in verteld en uitgelegd.

• Commentaar op het boek

Recensie 1:

‘De engelenmaker leest als een thriller, maar doet die kwalificatie beslist tekort. Brijs toont zich een kenner van de menselijke geest en de dwalingen daarin, en is een begenadigd verhalenverteller bovendien. […] De engelenmaker draait uiteindelijk om het filtreren van een zieke geest. Dat gebeurd feilloos én met compassie, beide fraai gedoseerd.’ – De Telegraaf

Recensie 2:

‘De engelenmaker is een meesterlijke roman die het verdient om een grote prijs te krijgen. […] Op een verbluffende manier verbindt Brijs dorpsroddels, klonen, wetenschap tegen religie, goed en kwaad en de menselijke drang om het eeuwige leven te vinden. De beste Vlaamse roman van het jaar.’ – Het Nieuwsblad

Recensie 3:

Als je op pagina 420 aan het einde van Brijs krachttoer bent beland, realiseer je je pas goed hoeveel deze roman overhoop heeft gehaald. Victor Hoppe blijkt niet zozeer een onderzoeker te zijn, maar vooral een proefpersoon in de grootste literaire proefstelling van Brijs. […] Je eindigt met een gevoel van diepe sympathie voor een man die je menselijkerwijs zou moeten classificeren als een gek. – NRC Handelsblad

De mensen die deze recensies schreven, schreven vol lof over het boek. Ik herken delen tekst die hun beschrijven die ik zelf ook heb gemerkt. Vooral bij de recensie van het NRC Handelsblad, dat je na het lezen je pas realiseert over waar het allemaal over ging en dat er een veel diepere betekenis heeft dan dat ik in de eerste instantie zouden kunnen begrijpen en zien. Het zet je aan het denken over de vorige eeuw maar ook over nu en de toekomst. Hoe ziet het nu met klonen en hoe zijn die regels erin? De recensies die ik heb uitgekozen vind ik relevant omdat het een goede betrekking heeft tot het boek, het laat de goede en slechte kanten zien van het verhaal en wat al niet der min.

• Mening

Toen mijn nicht dit boek aanraden dacht ik als eerste dat het een  saai boek was vanwege de titel. Maar ik heb er geen enkel moment spijt van gehad dat ik het boek heb gekozen Ik vond het een goed boek.  Hoe Brijs het voor elkaar krijgt om je in het boek te trekken zodat je de tijd vergeet en voor het eerst ook zin hebt om een boekverslag te maken omdat je ook serieus enthousiast bent over een boek, dat is iets wat ik niet vaak heb. Anders dan alle andere boeken die ik hier voor heb gelezen. Ik dacht dat romans altijd saaie boeken waren voor de wat oudere mensen, maar dat is helemaal niet zo aan de hand, er zitten geweldige verhalen tussen alleen moest ik het eerst onder ogen zien om er aan te geloven. Ik heb misschien een moeilijk boek gekozen om mee te beginnen maar het is zeker een sterk boek. Ik zou dit boek niet aanraden als je van boeken houd die wat makkelijker weg lezen en minder ingewikkeld zijn. Door het vele gebruik van medische termen waar ik geen probleem mee had, kan voor een ander een doorn in het oog zijn. Ook als die lezer zich niet interesseert in biologie en alles met klonen te maken heeft, kan het boek iets minder leuk zijn. Ik kan dit boek aanraden aan mensen als ze houden van verhalen met weinig bloed en schietverhalen, als ze zich interesseren in biologie en alle medische aspecten erom heen. Ook wel een goed boek wat ik voor geen goud had willen missen.

• Bronvermelding

(boek)

Brijs, S. de Engelenmaker Amsterdam-Antwerpen 2005 (eerste druk)

(internet)

www.scholieren.com  (Kees van der Pol) Gebruikt bij punt: 6,7 & 8

www.scholieren.com  (Elise) Gebruikt bij punt: 2

www.bol.com Gebruikt bij punt: 10

(recensies)

NRC handelsblad

De Telegraaf

Het nieuwsblad